Estamos orgullosos de achegar para que o sistema seguise funcionando

Entrevista realizada por José Manuel Gutierrez e publicada en La Opinión de A Coruña el día 29 de mayo de 2020 - (En Castelán)

Amando López Presidente da Asociación de Minoristas del Puerto de A Coruña

"O consumidor final quería que lle levases o produto a casa, un servizo que noutra ocasión non se daba e co que mantivemos a nosa clientela"

¿Sufriron os minoristas con dureza as consecuencias da crise sanitaria?
Aquí non se está librando ninguén. O primeiro mes e medio traballamos nunhas condicións moi duras, xa que viñamos ao peirao entre as dúas e as tres da mañá para coller un número e facer cola á intemperie. Non quixemos facer moito ruído pero realmente pasámolo moi mal porque houbo días nos que fixo moito frío e choveu mentres faciamos cola para entrar en quendas de vinte, o que facía que nos pasásemos a semana sen descansar. Ao cabo de máis dun mes establecemos uns protocolos de actuación despois de moitas reunións e de mandar información a Madrid sobre como eramos tratados, xa que con ese sistema a cuestión era quen madrugaba máis porque se chegabas tarde te quedabas sen peixe porque se primaba a venda electrónica. Cando conseguimos recuperar a poxa, que se suspendeu, volvemos un pouco á normalidade, aínda que traballando cos nosos equipos de protección. Aínda que agora estamos en fase 2 da desescalada, aínda estamos a acceder só unha persoa por empresa á lonxa, cando entendemos que é a hora de que non se restrinxa tanto o acceso, tanto a almacenistas como a comerciantes polo miúdo, porque é moi atafegante para quen necesita o apoio doutra persoa, xa que non pode estar en dous sitios á vez. Cando se cambia de fase as cousas teñen que irse normalizando, e con todo non o vemos.

¿Mantiveron os minoristas ao sector pesqueiro debido á ausencia da hostalería e a restauración comunitaria?
Hai unha parte de minoristas que decidiu non traballar durante moito tempo, polo que os que o fixemos tivémonos que multiplicar durante horarios maratonianos e levando o peixe á xente porque tiña medo de saír, xa que entendiamos que era nosa obrigación.

¿Cre que este labor foi recoñecida?
Non esperabamos ser recoñecidos porque non somos sanitarios e non salvamos vidas, pero estamos moi orgullosos de achegar o noso granito de area a que o sistema seguise funcionando, pero podería dicir o mesmo dos que se dedican a saír ao mar, á agricultura, á carne ou aos supermercados. A ninguén lle obrigaban a vir traballar, era unha cuestión de carácter. Houbo moita xente que decidiu non facelo porque o medo é libre, pero os que o viñemos fixémolo o mellor que puidemos.

¿Como repercutiu esta situación na oferta da lonxa?
Houbo moitos barcos que pararon porque non tiñan equipos de protección e é moi difícil manter as distancias de seguridade a bordo, pero non estamos de acordo nas declaracións do presidente de Pescagalicia, Torcuato Teixeira, sobre que os armadores vendían a pescada do pincho a cinco euros e os comercializadores vendiámola a quince ou dezaoito. Iso é mentira e é tirar pedras contra o tellado alleo, xa que é o mesmo que dicir que nos estamos facendo ricos. Poderemos comprala un día a catorce e outro a oito, porque a oferta e a demanda é así no peirao, onde houbo días en que a demanda non foi moi forte porque a restauración non funcionaba.

¿A venda de peixe caeu durante as últimas semanas?
Ao baixar o número de minoristas que traballaron e a parada dalgúns barcos, eu diría que o volume de vendas descendeu.

¿A demanda dos consumidores foi a mesma?
A xente tiña moito medo a saír de casa e a meterse en lugares pechados, mentres que a venda polos pobos foi máis dinámica porque é máis fácil ao facerse desde unha furgoneta, mentres que nas peixarías houbo que entrar dun nun e facer colas.

¿Tamén se notou o peche da hostalería?
Teño moitos compañeiros que serven a bares e restaurantes e notouse moitísimo. O consumidor final o que quería é que lle facilitases todo, polo que chamaba e pedía que lle levases o produto a casa. Ese servizo extra que noutra ocasión non se daba, fíxose agora e con el mantivemos a nosa clientela e creo que nos gañamos a súa aprobación.

¿Confía en que a recuperación sexa rápida ou teme que aínda haxa moitas dificultades?
Encantaríame que fose rápida, pero a realidade indica que vai haber un problema social e económico grandísimo neste país ao que non imos ser alleos nós. Todos temos familiares e amigos que se quedaron sen traballo e que vai ser difícil que o recuperen ou que non caian na precariedade laboral. Espero que todo se recupere canto antes, pero a este país vai custar bastante porque depende moitísimo da hostalería e o turismo, que van tardar bastante en normalizarse.